Toen we zaterdagavond omstreeks 19u15 neerstreken bij het sympathieke Moorsel B, was het doel aan de overkant van het terrein door de mist nauwelijks zichtbaar. En dus bekroop ons meteen de vrees dat de trip naar de hekkensluiter wel eens voor niets zou kunnen zijn geweest. De gelegenheidsref hanteerde echter strikt de regel uit het bondsreglement die zegt dat wanneer vanop de ene doellijn het doel aan de overkant te zien is, de wedstrijd kan doorgaan. Spelen dus!
Met Cauwenberghs in de plaats van de geschorste D. Vanderbecken betraden onze jongens het veld onder het motto dat puntenverlies hier absoluut uit den boze was.
Voor ondergetekende, sowieso geen liefhebber van provinciaal avondvoetbal bij (matig) kunstlicht, was het de hele eerste helft ... koffiedik kijken wat zich binnen de lijnen afspeelde. En dus was hij voor dit verslag grotendeels aangewezen op het arendsoog van de voorzitter en de bijbehorende whatsapp-commentaar.
Het was alleszins duidelijk dat we het eerste kwartier, zeg maar halfuur, niet echt goed bezig waren en ons, weliswaar na vermeend buitenspel, nogal simpel op achterstand lieten zetten. Het had zelfs nog erger gekund toen een vrijstaande thuisspeler op een corner ongehinderd naar doel mocht koppen, maar gelukkig voor ons de goede richting miste. Het doelgevaar van onze kant beperkte zich tot een vrije trap van Urdinov, door de thuiskeeper uit de hoek gehaald.
Gelukkig begonnen we in het laatste kwartier voor de pauze eindelijk beter te voetballen, wat rond de veertigste minuut tot de verdiende gelijkmaker leidde: Rottier bediende met een snelle uittrap haarfijn Torreele, die na een prima controle op de keeper kon afgaan en die geen kans liet.
Met die 1-1 ruststand konden we uiteraard geen genoegen nemen en dus namen we in het tweede bedrijf meteen het heft in handen.
Voor uw verslagger was de zichtbaarheid intussen iets verbeterd en dus zag hij hoe G. Vanderbecken net niet bij een voorzet van Torreele geraakte en ons een strafschop op Urdinov ontnomen werd. Na een tiental minuten was het echter wel prijs toen Cauwenberghs aan de tweede paal vrij mocht binnenkoppen.
We gingen nu door op ons elan en versierden kansen genoeg om de voorsprong nog uit te diepen: een schot van alweer Torreele bleek te zwak om de doelman te verrassen, en er werd ons nogmaals een penalty onthouden, deze keer na fout op Cauwenberghs. Rond de zeventigste minuut mocht Torreele opnieuw alleen op de keeper afgaan en was de 1-3 een feit. Zo’n 5 minuten later werd de thuisploeg helemaal uitgeteld door een inlegger van Rymenams op assist van G. Vanderbecken.
Van het laatste kwartier onthouden we nog:
- een kopbal van Laeremans op de lat,
- een fucking (dixit de voorzitter) knappe volley van Cauwenberghs die over ging, maar beter had verdiend, en
- het debuut van D. Loix (‘de witte’), een talentvolle U17 van eigen kweek die zich met enkele geslaagde acties meteen liet opmerken!
Al bij al dus een probleemloze zege, waardoor we – met wat goede wil – in het spoor blijven van Herent B en Boortmeerbeek. We maakten zelfs twee punten goed op de rood-zwarten, die bij het stugge KVC Haacht B niet verder geraakten dan een scoreloos gelijkspel. Tegen de Haachtse B-ploeg belooft het volgende zondag alvast geen walk-over te worden.
Intussen stomen onze reserven vrolijk door: ook de buren van SK Plenke konden hen vrijdagavond niets in de weg leggen en werden, na een weliswaar zwakke eerste helft van onze kant, met 2-4 cijfers afgetroefd. Met een voorsprong van 2 punten op dichtste achtervolger Haasrode én een wedstrijd minder begint het er almaar mooier uit te zien!
Op naar volgend weekend met thuiswedstrijden van zowel onze reserven als het eerste elftal én op zaterdag van 12u tot 20u de jaarlijkse spaghettidag voor onze jeugdploegen!
Reactie plaatsen
Reacties